Τσιμέντο

Όλα όσα δε θα γραφούν ποτέ
μέσα στα ούλα και στην άκρη της γλώσσας
να περιμένουν να βρουν ζωή

και όλα όσα δε θα ακουστούν
όσοι αιώνες και να περάσουν,
να τσούζουν το κούτελο
και να γρατζουνάνε τα μάγουλα,

όλα όσα δε θα βρουν τρόπο
να περάσουν ποτέ
με οποιοδήποτε τρόπο
από μένα
σε σένα
και στους άλλους

γι'αυτά τραγουδάω
σιγομουρμουράω
γρυλίζω μεθυσμένος
σα ποταμόσκυλο αδέσποτο

και ξέρω ότι
με τις λίγες λέξεις
που θα διαβάσεις
θα ξύσεις το κεφάλι
και θα γιορτάσεις
το ότι
πέθανε η Πράξη
και έμεινε η Μορφή

όπως και να το κάνεις
δώσε δίκανο και στον πιο
ειρηνικό κάτοικο της Μέσης Πολιτείας
και θα σε πάρει
και μένα
και σένα
και όλους
μαζί
στη μαυρίλα
του τίποτα
κάτω απ' το τσιμέντο.

Τασάκι είσαι
και το ξέρεις.
Αδειάζω πάνω σου
τινάζεις στάχτες πάνω μου
κλάσε μου
τ'αρχίδια
και ίσως
ίσως
στα κλάσω
κι εγώ.