Χαράδρες στο δέρμα

απ τη στιγμή
που αναρωτιέσαι το πώς
γίνεται να χεις ψυχή, πνεύμα,
σε καθιστά κληδοκράτορα
ενός ανώτερου σκοπού

ο Ερνστ Φίσερ έλεγε,
ότι απ' τη στιγμή που
ο άνθρωπος, μέσω της τέχνης,
θέλει να φτάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο,
επικοινωνίας, σύνδεσης με το Όλο,
αυτό δείχνει ότι,
δεν είμαστε αναγκαστικά,
αυτό που ίσως θα' πρεπε να είμαστε.

αυτή είναι η αρχή της μαγείας.

το Άγνωστο να είναι ωκεανός
και να χαρτογραφείς ό,τι μπορείς
μέσω εμπειριών.

να ξεκλειδώσεις νοήματα
άγνωστα πριν.

να πλεύσεις ακόμα
και αν το καρυδότσουφλό σου φλέγεται.

η επικοινωνία να είναι κάτι
οικουμενικό,
βαθύτερο απ' οτιδήποτε άλλο.

η σκέψη του ότι όλα επικοινωνούν
με το τρόπο τους.

σα να είσαι σε ένα χιονισμένο αλώνι
και να αφήνεσαι στο
λούσιμο των νιφάδων

κάθε νιφάδα,
ένα σύμπαν.

μια ανάσα.

((ο γερο-Ντάνος φώναζε και ούρλιαζε
όταν πεθαίνει, τις τελευταίες στιγμές
να του ρίξουν και καμιά σταγόνα LSD στο στόμα
και
αν δεν υπάρχει όντως ο Θεός
ή ο Σατανάς,
τους κατασκευάσει
εκείνη την ώρα))