Τίποτα

ο Χριστός-Κτήνος και όλα όσα προέβλεψε ο μακαρίτης με το σαβουριασμένο κούτελο, το παπαδοπαίδι μέσα στο νου του καθενός και ο φακίρης με τις βελόνες στο πούτσο που σφυράει εύθυμα μπροστά από μια καταιγίδα: όλα όσα σε απομονώνουν απ' την κοσμική πρωτεύουσα μιας πουστιάς με χέρια, πόδια και καλά μελετημένες λέξεις, φράσεις, προτάσεις, ζωές/ όλα όσα σε βιάζουν με δάχτυλα μητρικά, στοργικά/ όλα όσα σε κάνουν να υπνοβατείς από χαράδρα σε χαράδρα ψάχνοντας οπουδήποτε αλλού εκτός απ' το ίδιο σου το βλέμμα και τον ορίζοντα στο ενδιάμεσο/ όλα όσα λυγίζουν με μια ματιά και όλα όσα λιώνουν φωνάζοντας "το μαίνος είναι μαίνος είναι μαίνος και είναι μαίνος":

όλα θα ταρακουνηθούν και όλα θα πηγάσουν μόνο για μια ακόμα φορά/ όλα θα είναι μάταια και θα παραμείνουν μάταια/ όλα είναι αποτέλεσμα μιας προμελετημένης καριολίστικης σνομπαρίας που αναπτύσσεται σα καρκίνος δίπλα απ' την aorta και το φυτίλι του αφοπλιστικού ψεύδους.

Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε καμία διαφορά.
Δεν είμαστε εδώ για να εκτιμήσουμε καμιά ζωή.
Θα παραμένουμε ζωντανοί επειδή είμαστε αρκετά χέστες να παραδεχτούμε ότι ποτέ δε ζήσαμε.

Άκου τα παιδιά να σιγοτραγουδάνε ασματάκια με στίχους όπως "Εδώ πέθανε ο Γέρος που έτρωγε σκατά/ εδώ ζούσε ο βιαστής βρεφών με τα 8 δάχτυλα και τα σακατεμένα γόνατα/ εδώ έκλαιγε η μάνα που έτρωγε σκατά επίσης/ εδώ ζούσε το τελευταίο βρέφος του σύμπαντος, πριν κατανοήσει από νωρίς τη φάρσα και πέσει μόνο του απ' το παράθυρο της πολυκατοικίας"

Είμεθα νεκροί και δεν ονειρευόμαστε καν. Όλα απαιτούν να σε σκοτώσουν και όλα απαιτούν να σκοτώσεις επίσης. Η μεγαλύτερη πράξη μίσους προς τη ζωή είναι να αρνηθείς να προσφέρεις απλόχερα το θάνατο. Και αυτό σε κάνει μισάνθρωπο. Λειψό και μίζερο. Καταθληπτικό τοξικομανή και εθισμένο σε ντρόγκια που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα, σακάτη συναισθημάτων. Η ζωή θέλει να σκοτώσεις και το αρνούμαι πεισματικά. Η ζωή τρέφεται με τη ζωή, το κουφάρι της ζωής. Ο Ουροβόρος τρώει την ουρά του, τη μασουλάει και στο τέλος δε μένει τίποτα παρά στάχτη και σάλιο και αίμα και κομματάκια από εντόσθια να πλανούνται στο σύμπαν, κάποιο σύμπαν, μέχρι που το κλάμμα ενός νεογέννητου θα πυρπολήσει τη πλάση όλη για μια φορά ακόμα.

και τότε ίσως μου φτιάξει η διάθεση για μερικά βράδια.