Υπόσχεση

A little Madness in the Spring
Is wholesome even for the King,
 But God be with the Clown -- 
Who ponders this tremendous scene -- 
This whole Experiment of Green -- 
As if it were his own!
(Emily Dickinson)

Ήρθε πάλι στην ώρα της, Εγγλέζα με πάθος Ισπανίδας και γέλιο παγκόσμιο. Το μοναδικό πράγμα σ' αυτή τη Γη που κρατά τις υποσχέσεις του, ερχόμενη σταθερά κάθε χρόνο, 21 του Μάρτη, παγανιστικά σχεδόν, και φέρνει μαζί της μια ώρα ακόμα ήλιο, κλαδιά που ξυπνάνε, μάτια που ανοίγουν και γίνονται φύλλα, ταξιδιάρικα πουλιά, ζώα που γεννιούνται κι ανθρώπους που ερωτεύονται.

Είναι μυστήρια η Άνοιξη, το μόνο θηλυκό παιδί του Χρόνου. Κάποτε ήταν Θεά, έβραζε, έκανε έρωτα, γεννούσε. Μετά, στα χρόνια της Επιστήμης, υποβιβάστηκε σε μια τρίμηνη χρονική περίοδο, μια Εποχή. Στα χρόνια τα δικά μας, αυτά του χαμού, που ακόμα κι οι εποχές οι ίδιες περιπλέκονται και τείνουν να εκμηδενιστούν η μια μέσα στην άλλη σε μια μπερδεμένη περιβαλλοντική παρτούζα, η Άνοιξη έχει γίνει πια κάτι άλλο. Κάτι σχεδόν ονειρικό, αιθέριο μα τόσο στέρεο, αν σκύψεις και δεις τα θαύματα που συντελούνται στο νοτισμένο χώμα κάτω απ' τα πόδια σου: μια Υπόσχεση.

Ευτυχώς, κρατιέται ακόμα, παρά την κακοποίηση και τον ορθολογισμό. Κρατιέται και φέρνει μαζί της κι άλλες υποσχέσεις. Τις δικές της, τις κρατάει. Τις άλλες, αυτές που κάνουν οι άνθρωποι, μεθυσμένοι απ' τ' άρωμά της, είναι στα δικό μας χέρι να τις κρατήσουμε.

Ήρθε.

Βγες από τη χειμερία νάρκη σου, περπάτα να ξεμουδιάσεις τα αγκυλωμένα μέλη σου.

Ξεμαντρώσου, ο χειμώνας έφυγε κι οι λύκοι κρύφτηκαν πάλι στο δάσος.

Μέθα δροσοσταλίδες και τραγούδα ανόητα. Είναι η εποχή των Τρελών κι η Αυτοκράτειρα περιμένει να ακουμπήσεις στα γόνατά της και να χαϊδέψει τα μαλλιά σου τρυφερά.

Ανοιξιάτικο σάουντρακ:

1. Electrelane – The Valleys
2. Laibach – Across the Universe
3. Claire Pichet - Rue des Cascades
4. Vashti Bunyan – Train Song
5. Judy Bridgewater – Never Let me Go
6. Interstellar Overdrive – Music to Swim In