Ο Χώρος

"Θα το κόψω όλα και θα είμαι εδώ για τα πάντα και για όλα ταυτόχρονα"
"Δε θα κόψεις μηδέν, τίποτα"

Πέντε τοίχοι ο ένας δίπλα στον άλλο
και δέκα μουστάκια μούρες αξύριστες να σκουπίζουν υγρασία απ' το στόμα
και την υγρασία να τη ρουφάνε τα μανίκια και μετά το ρούχο και κατ' επέκτασην η ατμόσφαιρα,

ξύλο να'χει το γραφείο, από ξύλο να'ναι φτιαγμένο
και πάνω του να'χει κατι ταγκιές,
και από δίπλα που'ναι ο υπολογιστής
πάνω στη κεντρική μονάδα να'χει σημειωμένες μαλακίες
που κανείς δε θυμάται ακριβώς τι σημαίνουν πλέον,
διαβάζω: ¨Balls spinning like horny dervishes", "Whiskey Priest", "Roy Keane", "Rosco Holcomb Little Birdie", "Nerea Izango sen Jaimina Joston", "o42, 043, 044, 045, 046, 047, 050, 051, 052", "Merkin", "Breschau", "Actaeon", "η", "το", "βρακι", "554-482-δηλαδή 483", "όποτε ξυπνη να πααα τηλ γενεθλ".

Πλάκα έχει, σε μερικά θυμάμαι πάνω κάτω μα όχι ακριβώς με τι έχουν να κάνουν, σε άλλα, απλά αράζω στη καρέκλα και αισθάνομαι λες και παίζω στο "Memento".