Όποιος δε σκέφτηκε το ότι
το να γλύφεις καυλωμένες
υγιείς ρόγες
μεθυσμένος,
τιποτένιος,
ρώγες που σε δέχονται
ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να σε
είχαν πατήσει,
πετάξει στα σκουπίδια,
ενώ είσαι ένα μεθυσμένο σκατό,
ένα τίποτα,
όποιος δε σκέφτηκε ότι αυτό
είναι ευλογία
έστω στιγμιαία,
δε ζει
παρά μόνο
αναπνέει
μα θαρρώ
πως κανείς μας
κανείς από μας
δε γεννήθηκε
σε αυτή τη κωλοτρυπίδα
για να αναπνέει απλά
όσο δύσκολη
και να είναι
η διαδικασία
της αναπνοής
αν το καλοσκεφτείς
το σύμπαν
θέλει να μας εξολοθρεύσει
τα ίδια μας τα κατασκευάσματα
θέλουν να μας δουν να σερνόμαστε
οι γονείς,
τα παιδιά μας,
οι γνωστοί,
χαμογελάνε πολλές φορές
με το ότι κάναμε εμείς το λάθος
και όχι αυτοί
άρα βγήκαν σωστοί
δήθεν σωστοί
μια γεμάτη μπανιέρα
με ζεστό νερό
και αφρό
μια υπόσχεση για δύναμη
ισχύ απεριόριστη
προερχόμενη από εσένα και μόνο εσένα
μια εικόνα μελλοντική
του να πονάς και να πονάς και άλλους
και να είναι όλα όμορφα
ό,τι θες
μπορείς να το χεις
αν αφεθείς για λίγο
στην Άβυσσο
που ο ίδιος
δε ξέρεις ότι έχεις
μέσα σου
μα το ήξερες ταυτόχρονα
πριν καν
πεταχτείς όξω
από μια
αφιλόξενη μήτρα
