Ιερουσαλήμ

Δεν είσαι τίποτα.


και ποτέ δε θα είσαι κάτι παραπάνω
απ' όσα φαντάστηκες
ότι δήθεν, ξιπασμένα, θα' σουν.


στον ίδιο ρόλο:
ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί στρατιές
το γνωστό σκοπό που μας μάθανε
από τότε που πεταχτήκαμε ο καθείς
από διαφορετικά μουνιά
και αναγκαστήκαμε να βιώσουμε το Κόσμο-

"Η Γέφυρα-του Λονδίνου-
Πέφτει χαμου-πέφτει χάμου-
και συ απλά κοιτάς-
απλά κοιτάς- απλά κοιτάς-
τα ανοιγμένα-τα κεφάλια-
και τα πνιγμένα-μάτια τα πνιγμένα"

κανένας λόγος να συνεχίσει κανείς να κάνει,
να φτιάνει, να ποιεί, αν
το καλοσκεφτείς.

ό,τι και να'χεις στο κεφάλι
ή στη τσέπη,
όταν σε καλέσει η Ανάγκη να φτιάσεις,
θα το κάνεις
αν σε καλέσει
αν σε καλέσει.

και τότε όλα μοιάζουν
υπέροχα για λίγα δεύτερα

όχι παραπάνω.